හැකි’මුත් රැය අඳුර මකන
බලය උදේ හිරු එළියට
නැත මට කිසි බලයත් අද
මා වට ඇති අඳුර මකන
දවස් ගෙවී දින වියැකෙයි
උදයට එයි හිරු අවදිව
මා කිම අද අඳුරක් මැද
දිලෙනා කල හිරු අහසේ?
ගිලෙනා කල දිවි පතුලේ
ජීවිතයේ මඩ තැවරී
කවි පහුරක් සොයමින් මම
පිහිනමි ඉහළට ජලයේ
සොයමික් නැති වූ දිවයින
නැති වූ මිතුරන් සමුවේ
සමු ගන්නා විට අවරට
එනමුත් වත හසරැළි නැත
දියවේ සයුරක නිහඬව
ලිය යුතු කවි පද ඇති’මුත්
නිම නැති මෙහෙවර ලෙස අද
ගිලෙනා කල දිවි පතුලේ
ලියනා බස දියවේ සයුරක නිහඬව
(2012 පෙබරවාරි)
Tuesday, March 20, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)
