ඔසී ජන කවියක්

මල් පිපුණේ හිරු නැති දින සීතලට යි
හිරු නැඟුණේ රැය මැදියම සඳ මැරිල යි
නියෙඟට වියැකුණේ අප ගේ පෙම් අරණ යි
සමකේ පිපිණු හිරු මැරුණේ අප සමග යි

ගොළු මුහුදත් තරණය කොට පැමිණි රට
සුදු තිසරුන් කළු පැහැ ගත් සොඳුරු රට
දරුවන් අපේ සොරකම් කළ අරුම රට
පෙර පින් බලෙන් අප පණ රැකි සොඳුරු රට

දිය නැති වුවත් උගුරේ දිය බිඳු රන් දා
දරු නැති වුවත් උන් ගේ පන කෙඳි රන් දා
බත් නැති වුවත් කුස යේ අහරක් රන් දා
බස නැති වුවත් අප හද තුළ මන බන් දා

ගන රන් ලෙසින් මේ රට රුව සෑදීයන්
නිල් මල් ලෙසින් මේ රට ගං පෑදීයන්
නියඟක් නැතු ව මේ රට කෙත් පෑදීයන්
දරු නැති වුවත් සුව යහනක් සෑදීයන්

මෙම කවිය ගීයක සේ අසන්න:-

තනුව සංගීතය සහ ගායනය - කෝලිත භානු දිසානායක


http://www.sinhalajukebox.org/cgi-bin/songs.cgi?action=Lyrics&s=A0730005C03