නව හදවත

සර්පයකු සේ මගේ හදවත
හැව දමා ඇත හදේ පිට හම

අතට ගන්නෙමි හැලූ පිට හම
පැනි ද තැවරුණු තුවාලය සේ වැසී ඇත එය

කුඩුවක් තුළ සදා රැක ගත් ඔබේ සිතුවිලි
කොහි තිබේ දැයි කියා දෙනු මැන

ජේසු සාමින් මෙන් ම සාතන්
සුවඳවත් කළ රෝස කුසුමන්
කොහි තිබේ දැයි කියා දෙනු මැන

මගේ ඇඟ කටු,
මැරුණු මළ මිනි සේ සැදූ කවි
රොමැන්ටික වූ අදිසි පේ‍්‍රමය
මගේ ඉපැරණි අහිංසක බව
සැඟ ව ගිය දින
ඔබේ ළාමක දැකුම් දුටුවෙමි

අඳුරු සිහිතල නිදන දෑසේ
නිහඬ ලෙස අද ගුලි ව නිදනා
මගේ මනසේ සැදූ කටු ගෙයි
බිත්තියක ඔබ ඇණ ගසන්න ට
සිතේ අද මට!

(ගාර්සියා ලෝර්කාගෙ කවි පෙළකින් උපුටා ගත් පැදි කිහිපයකි)