අකුරු කරවා සොඳින්
දුන් වදන් ඔවදන් එදින
ගල් කුළුණු හිස රැදුණු
පැරණි සෙල් ලිපි ලෙසින්
මතකයේ ඇඳී ඇත.
ජීවිතේ පළමු වර
මිතුරු කැල කවුරුදැයි
කියා දුන්නේ නුඹ ය.
මිතුරු සතුරන් වෙතියි
කුමාරෝදයේ කතා
කියා දුන්නේ නුඹ ය.
හවස් වරු පාසැලේ
වැඩ පටන් ගන්න පෙර
මල් පුදා තෙරුන් වැඳ
පස් පවින් වැලකෙන්න
කියා දුන්නේ නුඹ ය.
ගසින් වට පල ලෙසින්
විසිර ගිය මිතුරු කැල
කෑරගල, සිරිපාල
වරාගොඩ අරවින්ද
වෙසෙන තැන් දනී ඔබ.
සුනිල් ගී හඬ අසමි
පෙර මෙන්ම අදත් මම
දුර නිසා මිතුරු දම
කොළ හැළුණු ගසක් වෙද?
පංතියේ සබාවේ
ඉන්ද්‍රානී ගැයූ ගී
රාව පිළිරැව් නැගේ
මද පවන සේ සවස
තිසර නදියෙන් හමන.
සභාවේ මැදට වී
ලතා ගැයු මියුරු ගී
විහඟ හඬ හා මුසුව
කඳු මැදින් පිය නගයි.
නෙත් යොමා බලන කළ
මා පැමිණි මේ ගමන
ලෝක සිතුවමක රැදි
ඉන්දියන් සාගරේ
කඳුළු බිදුවක් වැන්න.
දිස්වේ ය, මැකෙන පහන් වැට සේ
අකුරු පොත් පිටු පිරුණු
මට ලැබුණු මහරු උපමා සදිසි.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment