ගිරවුන් කෑ ගසා යන කල උදෑසන
වත්තේ මල් බලයි උන් දෙස යොමා නෙත
එරබදු මල් මතක රුව නැත මා දෙනෙත
බැංකේසියා මල් පමණකි සිනාසෙන
අහසේ පිපී ඇත්තේ මහ කළුවර ය
බෙහෙතට පවා නැත උදෑසන
අවුරුදු කොයි ද දුරු රට නැත කොහෝ හඬ
හිරු සැඟවී ගියෙ කොහි දෝ උදෑසන
කොහෝ ගැයූ ගී මාලා මැකුණු දින
කොකබරු හඬ ය වියරුව ගිය උදෑසන
එරබදු මල් කොයි ද රුව නැති උදෑසන
අහසේ තැවරි දුක පමණකි සනාතන
ඉර පායා ගන කළුවර මැකේවි දෝ
අවුරුදු සුවඳ ගොළු මුහුදෙන් ඇසේවි දෝ
කොහෝ ගයන ගී මාලා ඇසේවි දෝ
අවුරුදු නැති අපට සතුටක් ලැබේවි දෝ
(2011 අප‍්‍රියෙල්, 14)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment