Monday, April 26, 2010

පර්ත් ගමේ සිට සිඞ්නි නුවරට ලියූ කවියක්

නුවර පර්ත් සිට නුඹ දුක් විඳින්නේ
කවර පවින් දෝ මා නම් නොදන්නේ
පවර සිනුවරේ පුර සඳ දිලෙන්නේ
මිතුර පින් කරපු අයටය පෙනෙන්නේ

(සිනුවර අස්නෙන් උපුටා ගත්තෙමි.)


පර්ත් ගමේ නැත හද දුක් රැඳෙන්නේ
රජ උයනකි කඳු මුදුනේ රැකෙන්නේ
තිසර නදිය ගොළු මුහුදට ඇදෙන්නේ
ගමේ සුවඳ නුඹ කොහොම ද දකින්නේ

සිඞ්නි නුවර කිම අද නුඹ කරන්නේ
විදුලි මැදින් කෙළෙස ද සඳ ගලන්නේ
බොරු ගොතමින් කතන්දරය ගොතන්නේ
බස මරමින් කොළඹ කවි ය ලියන්නේ

පර්ත් ගමේ නැත රතු වැලි කැට රැඳෙන්නේ
ගොළු මුහුදෙනි ගමට සුවඳ ඇදෙන්නේ
මාරුතයයි ඉඳ හිට අත වනන්නේ
පර්ත් ගමේ නැත හද දුක් දරන්නේ

කව් සිළුමිණ කතු ගැන කිම නොදන්නේ
සිදත් කතුගේ නමවත් නුඹ නොදන්නේ
බොරු ගොතමින් කතන්දරය කියන්නේ
බස මරමින් මුසා නොවෙ ද ලියන්නේ

සිඞ්නි නුවර ඔපෙරා ගැන ලියන්නේ
සුද්දන්ගේ මහිමය ගැන දොඩන්නේ
බොරු ගොතමින් කතන්දරය කියන්නේ
කළු මිනිසුන් ගැන කොහොමද හිතෙන්නේ

No comments:

Post a Comment