හඬා වැලපෙන දිවයිනකින් පැමිණි විප‍්‍රවාසීන්ට ලියූ කවියකි FOR THOSE DIASPORIC ISLANDERS WHO LEFT BEHIND A WHEEPING LAND!

හදේ දුක් තවරලා දිවේ වදනක් රඳා සඟවලා නොකී වදනක් මුව‘ග හැර දමා අප නිවෙස් රැඳී ඇත දුරු රටක මවා මව් බිමක් දුර හඬා වැලපෙන රටක අපේ හද පැතුම් නෙක සදා හදවතක සුව මවා මව් බිම සිහින ලබා දෙයි සහයෝග යුද වැදෙන උතුරු දකුනේ පිරිස් රකින්නට මතකයේ මැවූ රට ලබා දී ලද ඩොලර සහ අපේ හද පැතුම සදා විස දරු මනස දමා ආ අපේ රට මරන්නට එකිනෙකා හඬා වැලපෙන රටක මරුණු දරුවන් ගැන ම දුක් වැදූ මවුන් ලෙස නොසිතාම ඔවුන් දුක සිතේ අප මවා ගත් දමා ආ රටක් ගැන සාමයක් පතුරන්ට මවා සිත වෛරයක් නොසිතාම එකිනෙකා හදේ රැඳි දුක් පවුරු මවන්නෙමු රටක් ගැන සිහිනයක් දොඩන්නෙමු රටක් ගැන අප නිබඳ යවන්නෙමු ලබා ගත් නෙක ඩොලර තෑගි ලෙස පැතුම් හා පින් වදන් තවරලා සදන්නට අප නිවෙස් හඬා වැලපෙන රටක මතකයේ දිවයිනක රැඳුණු අප දරුවනට එකිනෙකා මරන්නට නොම දැනම උන් මුවග වදන් සේ සලන්නෙමු ඇස් කඳුළු යවන්නෙමු සදා ගත් නෙක ඩොලර හඬා වැලපී නිබඳ දමා ආ නිවෙස් ගැන පවත්වන්නට නිබඳ මතකයෙන් සදා ගත් රටක් ගැන නොදොඩා ම එකිනෙකා මතක දිවයිනෙන් ආ යුද බිමෙන් මුදා ගත් අපේ දරුවන් හදේ නැත කිසිම ශෝකයක් නැත රැඳී මව් බසක් මතකයේ මවා ගත් රටක් ගැන හදේ දුක් තවරලා දිවේ වදනක් රඳා සඟවලා නොකී වදනක් මුව‘ග හැර දමා අප නිවෙස් රැඳී ඇත දුරු රටක මවා මව් බිමක් දුර අඬා වැලපෙන රටක සුනිල් ගෝවින්නගේ

We have left our homes And arrived in alien countries With a grief in the heart And a language in our tongue And unspoken words in our mouth About an imagined home land. We have supported Two warring parties In the north and south To keep a fading dream In our heads, And to keep our hopes For an imagined home land. We have given our dollars and hopes And poisoned the minds of our kids Left behind To kill each other creating A weeping land Like their mothers Who are crying for the dead. And we still keep our hopes About an imagined home land And talk about a peace with a hatred In our hearts towards each other. We dream about a country And talk about a country Sending our dollars Tucked with our hopes and prayers To create our homes again In a weeping island Where our children kill Not knowing each other As they speak different words. We have shed our tears Sent our dollars for a cause To maintained an imagined home land Lamenting over our lost homes And not talking with each other. Our children whom we have salvaged Have no grief in their hearts And words in their tongues About an imagined home land. We have left our homes With a grief in the heart And a silent language in our tongue And unspoken words in our mouth About an imagined home land. Sunil Govinnage